Magonizm

Magonizm^[1] (hiszp. magonismo) – anarchokomunistyczna^[2][3] szkoła naukowa będąca prekursorem rewolucji meksykańskiej, oparta głównie na naukach Ricarda Floresa Magóna^[4], jego dwóch braci i innych współpracowników gazety Regeneración (będącej organem prasowym anarchosyndykalistycznej^[5], radykalistycznej^[6][7] i jakobinistycznej^[8] partii PLM założonej w 1905 roku^[9], która w praktyce była bardziej ruchem niż partią^[10]) takich jak Práxedis Hurtado, Librado Rivera i Anselmo L. Figueroa^[11][12]. Magoniści dążyli do zniesienia władzy, a nie do jej sprawowania; ich celem była emancypacja i samorządność^[13]. Na magonizm wpływ mieli także europejscy anarchiści (tacy jak Michaił Bakunin i Pierre-Joseph Proudhon, Élisée Reclus, Charles Malato, Errico Malatesta, Anselmo Lorenzo, Emma Goldman, Fernando Tarrida del Mármol i Max Stirner), wcześniejsze ruchy liberalne w Meksyku oraz system samorządności rdzennych narodów Meksyku^[14].

Dziedzictwem magonizmu są prawa socjalne spisane w meksykańskiej konstytucji z 1917 roku^[15], a także protesty w Oaxaca w 2006 roku^{[potrzebny przypis]}. W tym stanie wcześniej, bo od 21 listopada 1996 roku do 16 października 1997 roku, trwał ogłoszone przez organizacje rdzennych mieszkańców, organizacje libertariańskie i rady miejskie "Obywatelski Rok Ricardo Floresa Magóna"^[16].